วันที่ลงทะเบียน:1998.09.02
ความคิดเห็น
เป็นสถานีเล็กๆ แต่ในสมัยก่อนมีชายหาดและเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยว บนหาดทรายในขณะนั้นสามารถเห็นป่าสนที่สวยงามและสัมผัสได้ถึงความหลงเหลือของอดีต หากมองจากด้านหน้าอาคารสถานีเก่าออกไปเล็กน้อยก็จะได้ภาพย้อนยุคที่สวยงาม นอกจากนี้ ภายในห้องยังเต็มไปด้วยบรรยากาศหรูหราที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นห้องรับรองผู้โดยสารชั้นหนึ่ง เช่น โคมระย้าและเตาผิงที่มีผนัง ทำให้คุณสัมผัสได้ถึงความสง่างามของวันวานราวกับย้อนเวลากลับไป
open
ความเห็น
อาคารแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นใหม่หลังจากสถานีฮามะเดะริโควเอ็งเอะคิเริ่มเปิดทำการแล้วในปี ค.ศ. 1897 ตามการออกแบบของกรมโยธาธิการในสังกัดของทะซึโนะคิงโกะซึ่งเป็นที่รู้จักกันในนามของผู้ออกแบบสถานีโตเกียวเมื่อปี ค.ศ.1907 ฯลฯ กล่าวกันว่าเป็นอาคารสถานีที่เก่าแก่ที่สุดของรถไฟฟ้าใต้ดิน ในปี ค.ศ.1998 ได้รับขึ้นทะเบียนให้เป็นสมบัติทางวัฒนธรรมเป็นที่แรกในบรรดาบริษัทรถไฟฟ้าใต้ดินรายใหญ่พร้อมกับอาคารสถานีซุวะโนะโมะริเอะคิซึ่งตั้งอยู่ในบริเวณใกล้เคียงกัน "สวนสาธารณะฮามะเดะริโควเอ็ง" ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นชื่อของสถานีเป็นสวนสาธารณะที่เก่าแก่ที่สุดในเมืองโอซาก้าโดยถูกสร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1873 ในปี ค.ศ.1906 ได้มีการปรับปรุงบริเวณชายหาดทะเลให้เป็นพื้นที่สันทนการ อาทิ มีการก่อสร้างวิลล่าหรูระดับไฮเอ็นด์ ฯลฯ มีการตกแต่งที่หรูหรา อาทิ เสาประตูรูปทรงขวดสาเก หน้าต่างเป็นรูปโดม โครงสร้างอาคารเป็นแบนราบทั้งซ้ายและขวาซึ่งมีความเหมาะสมในการใช้เป็นประตูทางเข้าของสถานี อีกทั้งภายในยังมีการตกแต่งด้วยโคมระย้า เตาผิง ฯลฯ ทำให้บางส่วนถูกนำไปใช้เป็นห้องรับรองของบุคคลพิเศษในช่วงเริ่มต้นกิจการ ทั้งนี้ปัจจุบันไม่ได้ถูกใช้เป็นอาคารสถานีแล้ว แต่ได้มีการนำไปใช้เป็นพื้นที่เอนกประสงค์ แกลลอรี่ คาเฟ่ ฯลฯ
ข้อมูลทรัพย์สินทางวัฒนธรรม
【เวลา】
-
【วันหยุดประจำ】
-
【ราคา】
-
【ลิงค์ภายนอก】
กลับไปที่รายการทรัพย์สินทางวัฒนธรรมของ เมืองซาไก จังหวัดโอซาก้า